اپیدمیولوژی مرگ های ناشی از تصادفات محورهای استان قم در 1393

زمینه و هدف: هرساله تعداد زیادی از هموطنان به‌علت حوادث ترافیکی جان خود را از دست می‌دهند. حوادث ترافیکی، بار اقتصادی و اجتماعی قابل‌توجهی به دنبال دارد و درصورت عدم‌توجه جدی ممکن است به یک فاجعه ملی تبدیل شود. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژی مرگ‌های ناشی از تصادفات محورهای استان قم صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه مقطعی، به‌‌منظور بررسی حوادث رانندگی منجر به فوت محورهای استان قم در 5 ماه نخست سال 1393 (اول فروردین ماه تا 31 مردادماه) با استفاده از داده‌های ارائه‌شده توسط سازمان پزشک قانونی انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون کای‌اسکوئر (برای بررسی اختلاف تعداد کشته شدگان برحسب جنسیت و رده سنی) تحلیل شدند. یافته‌ها: تعداد کل کشته‌شدگان در 5 ماه نخست سال 1393، 80 نفر بود. بیشترین آمار مرگ مربوط به محور قم - آوه با 11 کشته گزارش شده بود و 29 مورد فوتی به‌علت واژگونی وسیله نقلیه بود. بیشتر قربانیان (17مورد) در گروه سنی 10 -0 سال قرار داشتند و رتبه‌های بعدی مربوط به گروه‌های سنی 30 -21 و 40 -31 هرکدام با 15 مورد بود، 59 نفر از متوفیان، مرد و 28 نفر تحصیلات ابتدایی داشتند؛ درحالی‌‌که این میزان در دارندگان مدرک لیسانس، دو مورد گزارش شد. 41 نفر از کشته‌شدگان را رانندگان تشکیل می‌دادند. 57 نفر نیز در محل حادثه فوت کرده بودند. شکستگی‌های متعدد و ضربه به سر به ترتیب با 38 و 36 نفر، بیشترین علت مرگ گزارش شد. 70 مورد از فوتی‌ها مربوط به راههای اصلی و 17 مورد نیز در روز پنجشنبه رخ داده بود. نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای حوادث ترافیکی و موارد منجر به فوت، نیاز به برنامه‌ریزی همه‌جانبه توسط سازمان‌های مسئول ازجمله راهنمایی و رانندگی، سیستم‌های امداد و نجات و نهادهای فرهنگی جهت مقابله با این پدیده وجود دارد. بنابراین، با بررسی علت‌های فوت و مقایسه مکانیسم آن می‌توان به نتایج خوبی دست یافت.